blogers
به روستای باصفاي وانشان خوش آمديد
به روستای باصفاي وانشان خوش آمديد
لطفاَ دربخش نظرات از درج مطالب متفرقه و سیاسی جدداَ خوداری فرمائید.(فقط درخصوص روستای وانشان )
کپي مطالب اين وبلاگ، بدون ذکر منبع ممنوع مي باشد


 

اشعار به زبان وانشانی

جهت مشاهده واضافه کردن شعرهای خود به

اینجا

و

تالار گفتمان وانشان 

مراجعه نمائید.


برچسب‌ها: شعر وانشان
نوشته شده در تاريخ سه شنبه ۱۳۹۲/۱۱/۲۹ توسط سیدرضا اطیابی
 

          «بسم الله الرحمن الرحیم»

قال رسول الله (ص):  « اَفضَلُ اَعمالِ امّتی اِنتظارُ الفَرَج »

 

«گل باجمین، گل بشنمین»

 

 

   یــگه تا گُل باجمین، گُل بشنمین        ای بِـــــرا تا سر بَگرنِه، بِشتمین

 

     فرخـــی نو نادارمین یا پیــل دار         صــولتی خِب دارمین یا یِشتمین   

 

     بیـــگه وابیزمین خومونا، خالِّــکه         سنگ نیمین، آخِرین حد خِشتمن

 

     قَدّ کِشمین از وِشَنـــــــد مَعنِوی         دیم نیمین، پنبـــــه زار وِشتمین

 

     طــاق تا شوم تا کی و اُو گُل گُله؟     طالب خُـــرواز و او مین رشنمین

 

     حج محد میدی! یه کم تعجیل که       کشتـــه ی تو مِرته ی واگِشتمین

 

     بور به ایتالاد پی که بعــــد قُرص           هرچی ویشتر،تشنه ی بارِشت امین

 

         دشت بالامونا پر اشجـــــار کر        دشت جیر را کم نگیرگه کِشتمین

 

    «نافد!» آما چَم به رایمین چَم به را        وانشـــــونی یا که از وادِشتمین

 

 

محمّد علي مشايخي (نافذ) اردیبهشت ماه 1389

 


برچسب‌ها: شعر وانشان
نوشته شده در تاريخ یکشنبه ۱۳۸۹/۰۲/۲۶ توسط سیدرضا اطیابی

توجه :هرگونه کپی کردن مطالب و تصاویر از این وبلاک ممنوع می باشد

 

در وصف وانشان

گوشه دنج جهان است وانشان                              خلوت باغ جنان است وانشان

دشت و صحرایش همیشه نوبهار                           جلوه رنگین کمان است وانشان

مردمش آرام فضایش بی صدا                              چون کلاس امتحان است وانشان

کوچه باغ ها مرکز آرامش است                          داروی روح و روان است وانشان

در وجود جمله مهر و عاطفه                             مردمانش مهربان است وانشان

با محبت پیره مردانش همه                            همچو قلب نوجوان است وانشان

راه ندارد اندر آن دزدان چو شهر                      در امان از رهزنان است وانشان

بر خلاف شهر بی دوز و کلک                        صاف و ساده مردمانش وانشان

حیف و صد حیف از جور زمان                       چو غریب بی نشان است وانشان

 


برچسب‌ها: شعر وانشان
نوشته شده در تاريخ یکشنبه ۱۳۸۷/۱۰/۲۹ توسط سیدرضا اطیابی

توجه :هرگونه کپی کردن مطالب و تصاویر از این وبلاک ممنوع می باشد

                                                   دوران كودكـي : يادت بخير 

 ما بچه هاي وانشان هرگز نمی‌توانيم  خاطرات دوران کودکی و نوجوانی خود را فراموش كنيم. خاطرات  آن کوچه پس کوچه ها، دویدن‌ها و زمین خوردن‌ها، شادی‌ها و غصه‌ها!  لحظه‌ای چشم را می‌بنديم و آن روزها را به یاد می‌آوريم،که آن روزها چقدر قشنگ بود، ای کاش هرگز تمام  نمی‌شد. ای کاش هیچوقت بزرگ نمی‌شدم، ای کاش..!

دوران کودکی و نوجوانی مان در خانه خشتي در روستای  بسیار زیبا و آرام که صبح هایش بوی عطر و شبهايش آسمانی پر از ستاره و سکوت بود  سپری شد، آرامشی که هم اکنون درآن  روستا یافت نمی‌شود.

 
 

* وانشون  چه با صفا بودش *

 

يادم مياد اون قديما،وانشون چه با صفا بودش               رودخونه پر آبي داشت،همش لطف خدا بودش

تو دشت و صحرا، زحمت كشيدن مردما                    تو باغ و باغچه ها پر از انگور و ميوه ها بودش

كشاورزا زنده به آب، عازم صحرا مي شدن               محصولاي مهم شون گردو و گندما بــــودش

يادم مياد بچه بودم،صحرا مي رفتيم با آقام                همه مشغول كار بودن، روزي رسون خدا بودش

همه چه مهربون بودن، تو حل مشكلات هم                خونه انصاف آبادي،بزرگ سيدا بــــودش

هر كسي كه مشكلي داشت،مشكل گشا خدا بودش          تو راس مردماي ده، يه شخص كد خدا بودش

آبادي مون امامزاده ای داشت،بغل درخت چنار           اذون گوي مسجد مون، محدصادق آقا بودش

آباديمون حمومي داشت، دم امامزاده                       حمومي روستامونم، صادق خونسار آقا بودش

محمد سلماني كه رفت، يه بنده خدا اومد                   حتما ميگين كي بود آره، اوستا قربون آقا بودش

مدرسه مون چه با صفا،توی خونه حاج ابوالضل          از همكلا سيا قديم، غلام ممد آقا بودش

تو مدرسه شير ، پسته و خرما پنير مي دادن              هر چي كه بود گذشت و رفت، روزي بچه ها بودش

هر كي كه تنبلي مي كرد،با چوب كتكش مي زدن        چاره نبود خوب يا غلط، شيوه قديميا بودش

تو درس رقیب هم بودیم گهی عقب گهی جلو              شاگرد اول کلاسم رشید و غلامرضا  بودش

بچه بوديم مي ترسيديم بازي كنيم تو مدرسه               آخه بزرگ مدرسه، پسر حبيب آقا بودش

تو شعبه نفتمون يكي،صبح تا غروب نفت مي كشيد        آره اون بنده خدا کلا اسدالله  بودش

يادش بخير اون كرسيا، منقلاي پر از آتيش                 جاي شوفا‍ژ و بخاري گرمي خونه ها بودش

زمستونا برف مي اومد،صبح تا غروب پارو به دس      حتما مي گين چرا زياد،برا قديميا بودش

ديگه ته برفا در اومد،آسمونم قهرش گرفت                چون كه عبادتا همش، به خاطر ريا بودش

حالا به هم پولها مي دن به اسم قرض الحسنه             اما حقيقت اينه كه، سود پولا ربا بودش

يادم مياد اون قديما،وانشون چه با صفا بودش             چراغ توري و گرسوزا خورشيد خونه ها بودش

عيداش چقد ديدني بود، به بچه ها عيدي مي دادن         تو هر خونه مي بردنت،سفره هف سين ولا بودش

محرماش چه با صفا، نذري و آش رشته ها              سقاي دسته عزا،مشهدي روح الله بودش

برا گرفتن علم ونخل،شبا تا صبح مسجد بوديم           آخه مسئول اين كارا همين آقا رضا بودش

گوسفندا نذري مي شدن،مردم كنار سفره ها              نذري فقط توي عزا،حسين سر جدا بودش

خلاصه كه چه ها بگم از مردماي با صفاش              لطف و عنايت خدا، به سمت اونا بودش

 

 
 
شعر هويت را در ادامه مطلب مشاهده كنيد  

برچسب‌ها: شعر وانشان

ادامه مطلب...
نوشته شده در تاريخ پنجشنبه ۱۳۸۷/۱۰/۲۶ توسط سیدرضا اطیابی
کپي مطالب اين وبلاگ، بدون ذکر منبع ممنوع مي باشد
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

اطلاعيه مجالس ترحيم X

حاج محمد حسين مشايخي فرزند مرحوم کربلايي حسن به ديار باقي شتافت

جهت مشاهده کليک کنيد

مقالات کشاورزي X

دانلود مقالات کشاورزي و دامي

جهت مشاهده کليک کنيد

فيلم هاي وانشان X

فيلم هايي از روستاي باصفاي وانشان

جهت مشاهده کليک کنيد


تصاوير وانشان X

تصاويري از روستاي باصفاي وانشان

جهت مشاهده کليک کنيد

پرداخت قبوض X

مشاهده و پرداخت قبض هاي : آب - برق- گاز و تلفن ثابت، وانشان

جهت مشاهده کليک کنيد