طی سال های 78 تا 91 با همت دهیار ، شورای اسلامی و اهالی محترم وانشان و همچنین مسئولین

بنیاد مسکن استان و شهرستان در اجرای طرح های عمرانی (طرح هادی) با سبک معماری سنتی به

منظور ارتقای بهداشت و رونق و توسعه روستا،شامل اقدامات بهسازی معابر،سنگ فرش،آسفالت و

تعریض کوچه ها،در وانشان تهیه و اجرا شد.

در اوایل  اجرای طرح، متاسفانه سنگفرش های دو کوچه که هزینه های زیادی برای آن صرف شده بود

تخریب شد و دوباره سنگفرش گردید.

علی رغم  تلاش های زیاد دهیار و اعضای محترم شورای اسلامی وقت، در اجرای طرح،متاسفانه  کار

کارشناسی دقیق و لازم در خصوص سنگفرش ها متناسب با آب و هوای منطقه بعمل نیامد.که این امر

باعث بروز مشکلاتی در آینده می شد.به همین منظور، مطلبی در وبلاگ وانشان و سایت آخاله درج

گردید و به اطلاع دهیار محترم (آقای اطیابی ) و اعضای محترم شورای وقت، رسید و  مکرراً بی کیفیتی

سنگفرش ها از طُرق مختلف گوشزد شد ولی متاسفانه ترتیب اثری داده نشد و نتیجه آن تخریب

گسترده این سنگفرش ها در حال حاضر می باشد. هنوز شش ماه از اجرای طرح  نگذشته بود گلایه

اکثر وانشانی ها بخصوص رانندگان،از اینکه چرا در روستا از سنگ های نامرغوب و بتن ریزی غیر استاندارد

استفاده شده است ؟!!!!

مشکلي که در سنگ فرش اين منطقه وجود دارد، شکندگی سریع در برابر سرمای منطقه  و همچنین

لغزنده شدن آن هنگام بارش هاست ، به طوري که رفت و آمد براي عابران به ويژه خانم ها و کودکان

زمان بارش برف امکان پذير نيست. بارها مشاهده شده است که حتي افرادي که هنگام بارش برف،

کفش مناسبي به پا دارند،براي جلوگيري از زمين خوردگي، ناچار شده اند از حاشيه کوچه ها رفت و

آمد کنند.در اکثر کوچه ها اگر زير پايت را به خوبي نگاه نکني و قدم بگذاري،ممکن است لاشه های خرده

شده و همچنین آبهای جمع شده زير سنگ فرش های  به شما آسیب برساند.

عدم کمپکت مصالح زیرسازی تا رسیدن به تراکم مورد نیاز(حداقل 90%) به شکلی که نشست در طول

پیاده رو  مشهود و باعث ترک سنگ فرش ها شده است و همچنین عدم دقت در اجرا و همسطح سازی

سنگفرش کف کوچه ها قابل مشاهده است به شکلی که پستی و بلندی و اختلاف ارتفاع درکف سازی

به وضوح دیده می  شود.

در پیاده روسازی ازسنگ فرش های لب پریده استفاده شده است و دوغاب ریزی به درستی اجرا نشده

است که منجر به کنده شدن سنگ فرش های کف پیاده رو شده است. علاوه براین عدم اجرای شیب

طولی و عرضی جهت خروج آب های سطحی به نحوی که بعد از بارندگی آب باران روی پیاده روها

باقی می ماند.

حفظ هویت و معماری یک منطقه مهمترین راه پاسداشت میراث فرهنگی، طبیعی و تاریخی آن است.

امیدواریم اداره میراث فرهنگی و مسئولین ذیربط ، هر چه زودتر فکری به حال این وضعیت

بکند، حداقل در ساخت و سازها نظارت داشته باشد. 

 در پایان به تاسی از رسول مکرم اسلام که فرموده اند:«من لم یشکرالمخلوق لم یشکرالخالق »،نخست

ازتلاش های شبانه روزی اعضاء محترم شورای اسلامی و دهیار سابق و فعلی کمال تشکر را داریم .باید

نیمه پرلیوان راهم ببینیم وعینک بدبینی را از چشم به دور کنیم ولی دراین میان عیب و نقص هایی هم

وجوددارد که انشاالله باهمفکری وهمکاری ومساعدت همگان مرتفع خواهد شد.