توجه :هرگونه کپی کردن مطالب و تصاویر از این وبلاک ممنوع می باشد

در وصف وانشان

گوشه دنج جهان است وانشان                              خلوت باغ جنان است وانشان

دشت و صحرایش همیشه نوبهار                           جلوه رنگین کمان است وانشان

مردمش آرام فضایش بی صدا                              چون کلاس امتحان است وانشان

کوچه باغ ها مرکز آرامش است                          داروی روح و روان است وانشان

در وجود جمله مهر و عاطفه                             مردمانش مهربان است وانشان

با محبت پیره مردانش همه                            همچو قلب نوجوان است وانشان

راه ندارد اندر آن دزدان چو شهر                      در امان از رهزنان است وانشان

بر خلاف شهر بی دوز و کلک                        صاف و ساده مردمانش وانشان

حیف و صد حیف از جور زمان                       چو غریب بی نشان است وانشان

توجه :هرگونه کپی کردن مطالب و تصاویر از این وبلاک ممنوع می باشد

                                                   دوران كودكـي : يادت بخير 

 ما بچه هاي وانشان هرگز نمی‌توانيم  خاطرات دوران کودکی و نوجوانی خود را فراموش كنيم. خاطرات  آن کوچه پس کوچه ها، دویدن‌ها و زمین خوردن‌ها، شادی‌ها و غصه‌ها!  لحظه‌ای چشم را می‌بنديم و آن روزها را به یاد می‌آوريم،که آن روزها چقدر قشنگ بود، ای کاش هرگز تمام  نمی‌شد. ای کاش هیچوقت بزرگ نمی‌شدم، ای کاش..!

دوران کودکی و نوجوانی مان در خانه خشتي در روستای  بسیار زیبا و آرام که صبح هایش بوی عطر و شبهايش آسمانی پر از ستاره و سکوت بود  سپری شد، آرامشی که هم اکنون درآن  روستا یافت نمی‌شود.

 

 

* وانشون  چه با صفا بودش *

 

يادم مياد اون قديما،وانشون چه با صفا بودش               رودخونه پر آبي داشت،همش لطف خدا بودش

تو دشت و صحرا، زحمت كشيدن مردما                    تو باغ و باغچه ها پر از انگور و ميوه ها بودش

كشاورزا زنده به آب، عازم صحرا مي شدن               محصولاي مهم شون گردو و گندما بــــودش

يادم مياد بچه بودم،صحرا مي رفتيم با آقام                همه مشغول كار بودن، روزي رسون خدا بودش

همه چه مهربون بودن، تو حل مشكلات هم                خونه انصاف آبادي،بزرگ سيدا بــــودش

هر كسي كه مشكلي داشت،مشكل گشا خدا بودش          تو راس مردماي ده، يه شخص كد خدا بودش

آبادي مون امامزاده ای داشت،بغل درخت چنار           اذون گوي مسجد مون، محدصادق آقا بودش

آباديمون حمومي داشت، دم امامزاده                       حمومي روستامونم، صادق خونسار آقا بودش

محمد سلماني كه رفت، يه بنده خدا اومد                   حتما ميگين كي بود آره، اوستا قربون آقا بودش

مدرسه مون چه با صفا،توی خونه حاج ابوالضل          از همكلا سيا قديم، غلام ممد آقا بودش

تو مدرسه شير ، پسته و خرما پنير مي دادن              هر چي كه بود گذشت و رفت، روزي بچه ها بودش

هر كي كه تنبلي مي كرد،با چوب كتكش مي زدن        چاره نبود خوب يا غلط، شيوه قديميا بودش

تو درس رقیب هم بودیم گهی عقب گهی جلو              شاگرد اول کلاسم رشید و غلامرضا  بودش

بچه بوديم مي ترسيديم بازي كنيم تو مدرسه               آخه بزرگ مدرسه، پسر حبيب آقا بودش

تو شعبه نفتمون يكي،صبح تا غروب نفت مي كشيد        آره اون بنده خدا کلا اسدالله  بودش

يادش بخير اون كرسيا، منقلاي پر از آتيش                 جاي شوفا‍ژ و بخاري گرمي خونه ها بودش

زمستونا برف مي اومد،صبح تا غروب پارو به دس      حتما مي گين چرا زياد،برا قديميا بودش

ديگه ته برفا در اومد،آسمونم قهرش گرفت                چون كه عبادتا همش، به خاطر ريا بودش

حالا به هم پولها مي دن به اسم قرض الحسنه             اما حقيقت اينه كه، سود پولا ربا بودش

يادم مياد اون قديما،وانشون چه با صفا بودش             چراغ توري و گرسوزا خورشيد خونه ها بودش

عيداش چقد ديدني بود، به بچه ها عيدي مي دادن         تو هر خونه مي بردنت،سفره هف سين ولا بودش

محرماش چه با صفا، نذري و آش رشته ها              سقاي دسته عزا،مشهدي روح الله بودش

برا گرفتن علم ونخل،شبا تا صبح مسجد بوديم           آخه مسئول اين كارا همين آقا رضا بودش

گوسفندا نذري مي شدن،مردم كنار سفره ها              نذري فقط توي عزا،حسين سر جدا بودش

خلاصه كه چه ها بگم از مردماي با صفاش              لطف و عنايت خدا، به سمت اونا بودش

 

 

 

شعر هويت را در ادامه مطلب مشاهده كنيد  

  توجه :هرگونه کپی کردن مطالب و تصاویر از این وبلاک ممنوع می باشد

آب سنجی

آبْ سَنْجي، سنجش آب بر طبق قوانين عرفي مخصوص به خود كه از روزگاران كهن در ايران به دو شكل سنجش حجمي و سنجش زماني تا اين زمان وجود دارد. نظام اين سنجشها در مناطق كم‌آب پيچيده است و هر قدر از مناطق خشك شرقي كشور به سوي غربِ نسبتاً پرباران پيش رويم، از اهميت اين نظام كاسته مي‌شود.

 روستای وانِشان از توابع شهرستان گلپایگان واقع در استان اصفهان است.

بنای تاریخی آرامگاه  امامزاده شاهزاده ابوالفتوح متعلق به قرن دهم هجری شمسی در این روستا قرار دارد. البته با توجه به گفته اکثر ساکنین این روستا قدمت این امامزاده به بیش از هزار سال میرسد و یکی از ادله های گفته این افراد وجود درخت عظیم و فوق العاده قدیمی کنار دیوار این امامزاده میباشد. مردم نسبت به این امامزاده ارادت خاصی دارند و با توسل به این عزیز از نوادگان اهل بیت به بسیاری از حاجات خود رسیده اند.

بنای امام زاده به صورت گنبد ۱۲ ترک از نوع رک بوده و از دو بخش اصلی و الحاقی تشکیل شده است. بخش اصلی بنا فضای زیر گنبد خانه بوده که مربوط به دوره ی صفویه و بخش الحاقی مربوط به دوره ی قاجاریه با تاریخ ساخت ۱۳۳۸ است. هم چنین در دوره ی معاصر نیز الحاقاتی به بنا افزوده گشته است. فضای داخلی گنبد خانه دارای یک صندوق چوبی منبت کاری شده ی بسیار نفیس است که در حال حاضر درون یک ضریح بسیار زیبا قرار گرفته است. متاسفانه به دلیل قرار گیری صندوق چوبی درون ضریح امام زاده مشخص نیست که در چه دوره و توسط چه کسی ساخته شده است.

در فضای کنار گنبد خانه فضایی مستطیل شکل با آسمانه یا سقف تیر پوش و مسطح قرار دارد که زیر سقف چوبی دارای نقاشی ها روی چوب به همراه خوشنویسی بسیار نفیس با خطوط نستعلیق است. طبق کتیبه ی نوشته شده روی آن این آسمانه چوبی توسط استاد محمود نجار ساخته شده و کارهای نقاشی و خوشنویسی آن توسط استاد یوسف خوانساری در سال ۱۳۳۸ کشیده شده اند.

درب قدیمی امامزاده

این درب نقطه کمال منبت کاری دوران شاه تهماسب صفوی است.کتیبه موجود در روی آن ساختش را به قاسم حسین خوانساری نسبت می دهد و امام جلال الدین را به عنوان وقف کننده آن معرفی می کند.وی در سال ۹۸۴ه.ق از طرف شاه تهماسب بیگلر بیگ منطقه(چیزی شبیه به فرماندار امروزی)شد.تاریخ اتمام در بر اساس کتیبه روی آن ۹۹۰ه.ق می باشد. بر روی درب انبوهی از منبت کاری کم عمق با نقوش اسلیمی و ختایی٬با یک نسبت برابر٬ ملاحظه می شود.

در این روستا محصولات باغی نظیر انگور، سیب، هلو و گلابی همچنین محصولات سیفی نظیر خیار و سبزیجات کاشته می‌شود. گردو نیز یکی از محصولات این روستاست.کوه تیر یکی از معروفترین قله های مجاور این روستا می باشد